Oprichting
De pastorale zielzorg was geregeld, er kon lager onderwijs worden genoten, de boeren waren georganiseerd, dus nu was het hoog tijd voor ontspanning. De mechanisatie in de landbouw na 1945 zorgde voor meer vrije tijd en die werd vaak gevuld werd met een partijtje voetbal. De mechanisatie had ook Karel Verhoeven doen besluiten in 1947 vanuit Dussen naar Haghorst te verhuizen om een smederij te beginnen. Hij wist een groep van ongeveer twintig Haghorstse jongens enthousiast te krijgen voor het voetbalspel. Piet van Bijsterveldt begon door de week trainingen te geven. Karel Verhoeven, Piet Van Bijsterveldt en hoofdonderwijzer Bertrand Verhelst gingen de mogelijkheid bekijken om een voetbalclub op te richten. In 1952 werd er voor het eerst een echte voetbal gekocht. Voetballen deden de Haghorstse jongens op het weiland achter café Verhoeven, als het ware tussen de koeienvlaaien.
Aanvankelijk kregen de initiatiefnemers van de op te richten voetbalclub geen poot aan de grond bij de Koninklijke Nederlandse Voetbal Bond (KNVB). De Haghorstenaren konden immers bij de Diessense vereniging RKDSV gaan voetballen. Bij de KNVB waren ze kennelijk niet zo goed op de hoogte van de toenmalige verhouding tussen Haghorst en Diessen. Voorlopig voetbalden de Haghorstse jongens gewoon door, terwijl Verhoeven en Verhelst verwoede pogingen deden om officiële erkenning te krijgen van de KNVB. Met het argument dat Haghorst steeds meer een aparte leefgemeenschap was geworden en daarom een eigen voetbalclub zeker niet zou misstaan, wisten ze uiteindelijk de KNVB te overreden. Eerst moest er nog wel een naam verzonnen worden. Eentje die sterk moest afwijken van namen van voetbalclubs uit de buurt. Meester Verhelst, als hoofdonderwijzer binnen Haghorst kennelijk de meest onderlegde persoon, kwam met de naam Ende Despereert Niet, een motto van de zeventiendeeeuwse schrijver Bredero dat zoveel betekent als `wanhoop niet’. Afgekort werd de naam dus EDN. Omdat er elders in het land blijkbaar nog een voetbalclub was met diezelfde afkorting werd ’56, het jaar van de oprichting, toegevoegd.
Accommodatie
In de eerste jaren van het bestaan van EDN’56 voetbalde men op een aantal weilanden. Naarmate het aantal leden groeide werd de roep om een eigen voetbalveld steeds groter. Ook de koeienvlaaien, molshopen en andere ongeregeldheden in het veld wakkerde de wens voor een eigen voetbalveld aan. In het seizoen 1956-1957 mocht EDN ’56 voor het eerst deelnemen aan de competitie. De club groeide snel. Twee jaar later deed EDN mee met twee teams, twee jaar daarna was er al een derde elftal. Ondanks de aanvankelijke tegenwerking van Burgemeester Wijnhoven, die nog steeds op het standpunt stond dat de Haghorstse voetballers maar lid moesten worden van de RKDSV in Diessen, kwam dit veld er uiteindelijk wel. Vooral dankzij de hulp van Janus van Bijsterveldt uit Haghorst (die toen wethouder was in het gemeentebestuur van Diessen) werd aan de rand van ’t Stuk, een bos aan de rand van het dorp, een heus voetbalveld aangelegd. De aanleg van het veld zelf werd met behulp van vele Haghorstenaren gedaan. Nog later werd in dat bos een kleed- annex bergruimte gebouwd. Deze ruimte stelde voor de huidige begrippen niet veel voor. Het was niet groter dan ongeveer drie bij vier meter. Later werd de voormalige stal van Janus Verhoeven voor een deel omgebouwd tot twee kleedhokken met wasgelegenheid en zo werd er aan de voorwaarden van zowel de KNVB als de gemeente Diessen voldaan. Het eerste officiële duel op het nieuwe veld was de wedstrijd tussen EDN’56 en RKDSV.
Omdat het aantal elftallen flink was gegroeid en er inmiddels ook een dameselftal opgericht was, ontstond begin jaren zeventig de behoefte aan een nieuwe en grotere accommodatie. In 1972 was de club gegroeid naar tien herenelftallen en een damesteam. De KNVB had inmiddels de kwaliteitseisen aangescherpt en het veld in ’t stuk voldeed daar niet meer aan. De KNVB keurde het veld zelfs af. Het veld had het immers zwaar te verduren gekregen onder het intensieve gebruik. Gelukkig kocht de gemeente Diessen een stuk grond aan, groot genoeg voor twee velden en een trainingsveld en zo kon aan de realisatie van een nieuw complex begonnen worden. Er werd gestart met de bouw van een aantal kleedlokalen en een kantine. Op 24 augustus 1974 werd door de burgemeester het nieuwe sportcomplex geopend. De naam van de accommodatie werd “De Haan”. Dit was de naam die de akker droeg waarop het complex gebouwd is. De Haghorstse vereniging had nu twee voetbalvelden, een trainingsveld, vier kleedlokalen en een kantine tot zijn beschikking.
Deze luxe sportaccommodatie was in 1979 de stimulans voor het oprichten van een korfbalvereniging die deel uit ging maken van EDN’56. Om die reden werd Voetbalvereniging EDN’56 omgedoopt in Sportvereniging EDN’56. Door de aansluiting van het korfbal en omdat ook het aantal voetbalelftallen nog groeide, ontstond al snel ruimtegebrek. Daarom werd het complex al in 1981 uitgebreid met een bestuurskamer, drie scheidsrechterslokalen en nog enkele kleedlokalen met wasgelegenheid. Het complex “De Haan” vormt op dit moment nog steeds de thuisbasis voor onze Sportvereniging EDN’56.
Damesvoetbal
Vanaf 1970 beschikte EDN’56 over een dameselftal dat zeker niet voor spek en bonen meedeed. Dit elftal, met uitsluitend speelsters uit Haghorst zelf, mocht in die tijd tot de top van het damesvoetbal in Noord-Brabant gerekend worden. Toen in 1970 door de KNVB een officiële damescompetitie werd gestart werden de dames van EDN’56 achtereenvolgens derde, tweede en eerste. In 1973 werden ze dus kampioen in de hoogste klasse die het damesvoetbal in Nederland toen kende. Deze puike prestaties leverde EDN’56 zelfs een international op. Nel van Bijsterveldt, voetbalster van het eerste uur, behaalde na het in 1973 bereikte kampioenschap van EDN’56 ook met het Brabants elftal het Nederlands kampioenschap. Zij ontving een uitnodiging voor het Nederlands elftal dat zou gaan spelen tegen Engeland en later ook nog tegen Zwitserland. Helaas blesseerde Nel van Bijsterveldt zich juist op dat moment tijdens een training bij EDN. Het bleef daardoor wat betreft haar interlandcarrière bij enkele vriendschappelijke wedstrijden.
Oprichting Dameskorfbal
In het voorjaar van 1979, ontwikkelden zich de eerste initiatieven in de richting van een sportactiviteit voor meisjes. Verschillende mensen in Haghorst, waaronder de ouderraad van de basisschool, gaven aan dat het toch wel jammer was dat er voor meisjes eigenlijk niets te doen was. Met dat gegeven en het idee daar toch op een of andere manier invulling aan te geven, is onderwijzer Cor Vennix op pad gegaan. Cor had een aantal jaren gekorfbald bij een gemengde vereniging in Middelbeers. Hij wist dat er ook een specifieke dameskorfbal competitie was. In de omtrek had je toen al DSV, Hilko, Tuldania en Spoordonkse Girls. Een kladblaadje met daarop de namen van 15 meisjes die mee wilden doen als er iets van de grond kwam, was het startdocument. Er werden contacten gelegd met de Nederlandse dameskorfbalbond. Ook werd er contact gelegd met Voetbalvereniging EDN´56. Er moest immers gespeeld en getraind worden! Het leek niet meer dan logisch te zijn het dameskorfbal als een nieuwe afdeling zou worden ondergebracht in de bestaande Voetbalvereniging EDN; door goed overleg lukte dat vrij snel. Er werden direct materialen aangeschaft: twee palen, twee manden en een paar ballen. De rest was van latere zorg, mits het er maar zou zijn bij het begin van de competitie in augustus.
Overmoedig misschien, maar we schreven ons in juni 1979, met inmiddels zo’n vijftig leden in voor het toernooi van DSV. Het was de bedoeling dat de meisjes dan iets zouden laten zien wat enigszins op korfbal leek. Er was dus nog veel te doen: teams indelen, aanvangen met trainen, aanschaffen van shirts, het kopen van rokjes (werden in eigen beheer gemaakt) enzovoorts. Het enthousiasme was er van het begin af aan. Voor dat bewuste toernooi moest alles uiteraard piekfijn in orde zijn ….. en dat was het ook. Iedereen was blij met deze nieuwe korfbalvereniging die zich presenteerde in frisse kleuren, die enthousiast begonnen was en duidelijk aangaf er iets van te willen maken.
Er werd een bestuur gevormd bestaande uit Riek van Hamont, Els Verhoeven, Cor Vennix en Nel Verhoeven. Nel is meer dan 25 jaar voorzitter geweest! Trainers werden geschoold en leidsters werden gezocht en gevonden tussen enkele moeders van de speelsters. EDN’56 als dameskorfbalvereniging was geboren!
Op 1, 2, 8 en 9 juni 1996 werd het veertigjarig bestaan van EDN ’56 uitgebreid gevierd. De Haghorstse gemeenschap vierde het jubileum met voetbaltoernooien, een receptie, een sport- en speldag en grootse feestavonden.
EDN’56 heeft sinds de oprichting diverse hoofdtrainers voor de selectie gehad. De ene voor een langere periode dan de ander. Piet van Bijsterveldt was de eerste twee jaren de oefenmeester. De jaren daarna kwam het ook wel eens voor dat er helemaal geen trainer was.
Hieronder een overzicht:
Christ van Dorst (Haghorst)
Periode: augustus 2023 - heden Hoofdtrainer
Vanaf het seizoen 2023-2024 begint Christ van Dorst aan zijn tweede periode (of 3e met de interimperiode) als hoofdtrainer bij EDN'56 geassisteerd door André Rooijakkers.
Frans Tekath (Moergestel)
Periode: augustus 2019 / mei 2023 Hoofdtrainer
Moergestelnaar Frans Tekath heeft na een actieve voetbalcarriére ook een rijke trainerscarriére: o.a. Audacia, Viola, Essche Boys, Bavel, WSC. Vanwege corona zijn de eerste twee seizoenen bij EDN'56 onder Frans helaas vroegtijdig afgebroken.
Vanaf augustus 2021 werd Frans geassisteerd door ex-profvoetballer Ad van de Wiel bij de trainingen. Tevens nam Ad EDN'56 2 onder zijn hoede. Het seizoen 2021-2022 is uiterst succesvol met kampioenschappen van EDN'56 1 en EDN'56 2. Het volgende seizoen wist EDN'56 1 zich met een knappe 5e plaats op eigen kracht te handhaven in de 4e klasse met 6 degradanten!
Richard de Beer (Tilburg)
Periode: augustus 2015 / mei 2019 Hoofdtrainerschap
Nadat Christ van Dorst en Dre Rooyakkers het afgelopen seizoen afmaakten als hoofdtrainers-duo, is Richard de Beer aangesteld als nieuwe hoofdtrainer.Richard stapte na drie seizoenen bij de Dames 1 van SC ’t Zand in Tilburg over naar de functie als eindverantwoordelijke in het heren amateurvoetbal. Hij promoveerde het eerste seizoen met EDN'56 1 naar de 4e klasse met klinkende overwinningen in de nacompetitie tegen TVC Breda: 1-9 en 12-1. Het eerste seizoen in de 4e klasse werd een vervolg gegeven in de beslissingswedstrijden tegen Sterksel; na een 2-0 nederlaag volgde een spectaculaire 3-0 winst in de thuiswedstrijd. in het 2e seizoen 4e klasse volgden eveneens beslissingswedstrijden tegen WSJ, dat met 2-3 en 2-2 uiteindelijk te sterk bleek.
Christ van Dorst (Haghorst) en Dre Rooijakkers (Middelbeers)
Periode: maart 2015 / juni 2015 gedeeld Hoofdtrainerschap
Christ van Dorst (Haghorst) en Dre Rooijakkers (Middelbeers). Nadat Twan van Tuijl in februari de handdoek in de ring gooit benaderd het bestuur van EDN’56 Christ van Dorst of hij het seizoen zou willen afmaken als hoofdtrainer. Na beraad en overleg met Dre Rooijakkers stellen zij beiden voor om gezamenlijk het seizoen af te maken. Het bestuur kan hier mee instemmen en een dag na het aftreden van Twan van Tuijl pakken zij de handdoek op om het seizoen nog kleur te geven. Voor het volgende seizoen 2015 / 2016 is het bestuur begin 2015 rond gekomen met Richard de Beer (Tilburg). Richard zal na drie seizoenen bij de Dames 1 van SC ’t Zand in Tilburg de overstap maken als eindverantwoordelijke in het heren amateurvoetbal.
Twan van Tuijl (Eindhoven)
Periode: augustus 2014 / februari 2015 Hoofdtrainer
Twan van Tuijl (Eindhoven). Hij is in het seizoen 2014/2015 begonnen als hoofdtrainer bij EDN’56 als opvolger van Christ van Dorst. Twan van Tuijl stond voor de uitdaging om met de spelers van EDN’56 voor het eerst uit te mogen komen in de 4e klasse KNVB. Helaas brengt de samenwerking tussen trainer en selectie niet wat beide partijen hiervan verwachten. Twan besluit in december 2014 dan ook om niet bij te tekenen voor een tweede seizoen. Als na de winterstop de samenwerking niet verbetert, besluit Twan eind februari zelfs om de handdoek in de ring te gooien en per direct te stoppen als hoofdtrainer.
Christ van Dorst (Haghorst)
Periode: seizoen 2009/2010 en 2010/2011 Assistent trainer
seizoen 2011/2012 – 2013/2014 Hoofdtrainer
Behaalde als hoofdtrainer in de eerste twee seizoenen nacompetitie, maar wist geen promotie te bewerkstelligen. In het derde en laatste seizoen als hoofdtrainer was het team tot kort voor het einde van de competitie in de race voor het kampioenschap, maar deze titel moesten ze aan SV Reeshof laten. Wel was de eerste periodetitel behaald en wist Christ het team tegen Vessem door de nacompetitie te loodsen, al waren er penalty’s voor nodig in de return wedstrijd, waardoor promotie naar de 4e klasse behaald werd.
Frank van Dongen (Hilvarenbeek)
Periode: seizoen 2010/2011
Behaalde nacompetitie, maar wist geen promotie te bewerkstelligen. In de zomer van 2011 moest hij besluiten te stoppen als hoofdtrainer i.v.m. verandering van zijn werk.
Dré Rooyakkers (Middelbeers)
Periode: seizoen 2007/2008 t/m seizoen 2009/2010
Begin van seizoen 2013/2014 ook nog als interim vervangend hoofdcoach actief geweest
Vanaf seizoen 2014/2015 begonnen als assistent trainer
Dré van Summeren (Vessem)
Periode: seizoen 2006/2007
Erik Vlassak (Moergestel)
Periode: seizoen 2005/2006
Ad Janssen (Bladel)
Periode: seizoen 2003/2004 en 2004/2005
Toon Daniëls (Bladel)
Periode: seizoen 2002/2003
Ad Janssen (Bladel)
Periode: seizoen 1998/1999 t/m seizoen 2001/2002
Martien (Tinus) van Gestel (Diessen)
Periode: seizoen 1996/1997 en seizoen 1997/1998
Vanaf seizoen 2012 / 2013 tot 2017 ass.trainer voor de selectieelftallen
Peter van Gestel (Haghorst)
Periode: seizoen 1995/1996
Harry Snijders (Bladel)
Periode: seizoen 1991/1992 t/m seizoen 1994/1995
Toon Lathouwers (Middelbeers)
Periode: seizoen 1990/1991
Jan van Ooyen (Elshout)
Periode: seizoen 1988/1989 en seizoen 1989/1990
Degradeerde in het laatste seizoen met het eerste elftal naar de derde klasse van de Brabantse bond.
Charles Lubeck (Tilburg)
Periode: seizoen 1986/1988
Charles Cuypers (Weebosch)
Periode: seizoen 1983/1984 t/m seizoen 1985/1986
Degradeerde met het eerste elftal in het seizoen 1986-1987 van de tweede klasse naar de derde klasse van de Brabantse bond. Promoveerde in het seizoen erna echter weer terug naar de tweede klasse.
Peter van Gestel (Diessen)
Periode: seizoen 1981/1982 en 1982/1983
Jan van Hees (Hilvarenbeek)
Periode: seizoen 1973/1974 t/m seizoen 1980/1981
Hij behaalde met het tweede elftal het kampioenschap en met het eerste elftal promotie naar de tweede klasse van de Brabantse bond
Johan van Bergen (Tilburg)
Periode: Begin jaren 70
Jozef van Esch (Tilburg)
Periode: onbekend
Hij was naast trainer ook nog een tijdje bestuurslid en hij regelde verder allerlei belangrijke zaken.
Harry van de Sande (Hilvarenbeek)
Periode: onbekend
Jo v.d. Loo (Tilburg)
Periode: onbekend
Piet van Bijsterveldt (Haghorst)
Periode: Was de eerste twee jaren de oefenmeester van 1956 – 1958
